Start Stitch kussen
De afgelopen jaren heb ik heel wat haaksteken geleerd, maar de Star Stitch vind ik het allermooist. Een tijdje geleden had ik het krankzinnig idee om een deken te haken met deze steek. Vol goede moed was ik begonnen. Ik zocht kleuren bij elkaar waarvan ik het idee had dat ik genoeg wil zou hebben. En ik begon…. 2 weken later had ik voor mijn gevoel 5 cm hoogte gehaakt en ik zag mijn bolletjes verdwijnen. Als ik het had afgemaakt zou het zeker mooi geweest, maar ik betwijfel of ik ooit zo ver was geraakt. Alles afgehaald. Mr. A. keek mij aan en zei: ” Waarom doe je dat nu, het is toch mooi. Zo zonde!” Dat zegt hij overigens wel vaker. Ik begon opnieuw maar dan het formaat van een kussen. Dat moet iets vlotter gaan.
Tja en toen kwam dat ene moment weer waarop het in elkaar gezet moest worden. Snuffelen in mijn stofbakken op zoek naar een achterkant. Ik vond een paar opties. Twee kanten start stitch vond ik wat veel en is minder fijn in het onderhoud. Vaak naai je het kussen dan in waardoor je niet meer zo snel van hoes kunt wisselen en wassen ook moeilijker wordt. Dat kan natuurlijk altijd wel met een was zakje, als het echt niet anders kan.
De achterkant
Het stofje was gekozen. Zo nu en dan ga ik hier naar de lokale Decokay waar ze hun gordijnstalen tegen zeer gunstig prijzen verkopen. Daar kocht ik ook dit stukje stof. Het subtiele gouden bijenraat-patroon vind ik prachtig.
De rits
Ik wou er wel heel graag een onzichtbare rits in verwerken, maar dat had ik nog nooit eerder gedaan. Op naar Echtstudio, misschien hebben ze daar wel een gouden tip. Helaas. Door naar Rickens, de naaispecialist in het dorp. Toevallig was daar een dame die een uurtje les kreeg omdat ze een naaimachine had gekocht. Ik had mijn stofje en gehaakt lapje meegenomen. Tot mijn grote vreugde legde de winkeldame haarfijn uit hoe ik die rits het best in kon zetten. Ze vertelde mij uit hoe ik het ritsvoetje moest gebruiken. Ik wist niet eens dat ik het had, laat staan waar het voor diende.
Vol goede moed ging ik naar huis. Op internet vond ik het blog van Kathleen met extra uitleg: verbeelding. Naaimachine aan, draad op het spoel en naaien maar!
